Program konferencji:
Sesja I (9.00-10.45) - Słowo powitania
Sesja II (11.15-12.45)
Sesja III (14.00-15.30)
Termin:
Adres:
Organizatorzy:
Plakat pdf: przejdź
Opis cyklu:
Jednym z haseł reformy związanej z Soborem Watykańskim II było zwrócenie się na wszystkich płaszczyznach życia kościelnego ku Biblii. Konstytucja Dei Verbum w numerze 25 przywołała znaną formułę opisującą Pismo Święte jako duszę teologii. Entuzjazm czasów bezpośrednio po soborze oraz rutyna okresu późniejszego sprawiły, że wiele mówiło się i pisało o biblijnym fundamencie teologii.
Z czasem narastał jednak problem teologicznej interpretacji faktu pisemnej formy komunikacji w Objawieniu. „Pismo Święte zawiera (…) słowo Boże «w sposób absolutnie wyjątkowy»” (Benedykt XVI, Adhortacja Verbum Domini 17). Jest ono natchnionym świadectwem Objawienia (tamże, por. 18). Jakie są konsekwencje tak odczytywanej teologii Pisma Świętego? Czym jest tzw. doktryna Pisma Świętego i jak wpływa na interpretację Biblii?
Szukaniu odpowiedzi na te pytania będzie poświęcony cykl konferencji Anima theologiae – theologia animae. Mają one na celu pokazanie konieczności i pożytków płynących z dialogu między teologami systematycznymi a egzegetami. Bezpośrednia konfrontacja stanowisk w rozumiejącym dialogu ma służyć budowaniu mostów między tzw. naukami biblijnymi, które niekiedy autonomizują się od teologii metodologicznie, a niekiedy aspirują do tworzenia alternatywnej prawdy Pisma Świętego, a teologią systematyczną, która tworzy nierzadko konkluzje i postulaty mające pozór słuszności w ogólnym zarysie, ale nie wytrzymujące zderzenia z konkretnymi sytuacjami w tekście biblijnym i jego badaniu egzegetycznym. Jeśli z jednej strony Pismo jest duszą teologii, to z drugiej teologia mówi coś o Piśmie Świętym. A „dusza” to rzeczywistość złożona – odnoszące się do niej sądy wymagają zniuansowania, bez którego są niewiele warte.